روزه سنت
پیامبر(صلى الله عليه وسلم) روزه گرفتن در ایام زیر را مورد تشویق قرار داده است:
1- شش روز شوال
از ابوایوب انصاری روایت است که پیامبر(صلى الله عليه وسلم) فرمود: (من صام رمضان ثم أتبعه ستا من شوال کان کصیام الدهر) [1] «کسی که ماه رمضان و بدنبال آن شش روز از ماه شوال را روزه بگیرد مانند اینست که یک سال کامل روزه گرفته باشد».
2 و 3- روز عرفه برای غیر حاجی و روز عاشورا و روز قبل از آن
از ابوقتاده روایت است: (سئل رسول الله(صلى الله عليه وسلم) عن صوم یوم عرفة؟ فقال: یکفر السنة الماضیة و الباقیة، و سئل عن صوم یوم عاشوراء؟ فقال یکفر السنة الماضیة)[2] «از پیامبر(صلى الله عليه وسلم) درباره روزه روز عرفه سؤال شد فرمود: گناهان سال گذشته و سال جاری را از بین می‌برد و درباره روزه روز عاشورا از او سؤال شد فرمود: گناهان سال گذشته را از بین می‌برد».
از ام الفضل بنت حارث روایت است: (أن ناسا تماروا عندها یوم عرفة فی صیام رسول الله(صلى الله عليه وسلم) فقال بعضهم: هو صائم، و قال بعضهم: لیس بصائم، فأرسلت إلیه بقدح لبن و هو واقف علی بعیره بعرفة فشربه)[3] «مردم روز عرفه درباره روزه بودن پیامبر(صلى الله عليه وسلم) نزد من بحث و جدل کردند. بعضی از آنها گفتند: او روزه است و بعضی دیگر گفتند روزه نیست. من ظرفی از شیر را برایش فرستادم، ایشان در حالی که روی شترش در عرفه ایستاده بود آن را نوشید».
از ابوغطفان بن طریف مری روایت است: از ابن عباس(رض) شنیدم که می‌گفت: (حین صام رسول الله(صلى الله عليه وسلم) یوم عاشوراء و أمر بصیامه، قالوا یا رسول الله إنه یوم تعظمه الیهود و النصاری فقال رسول الله(صلى الله عليه وسلم): فإذا کان العام المقبل إن شاء الله صمنا الیوم التاسع. قال: فلم یأت العام المقبل، حتی توفی رسول الله(صلى الله عليه وسلم))[4] «وقتی پیامبر(صلى الله عليه وسلم) روز عاشورا را روزه گرفت و به روزه گرفتن آن دستورداد، مردم گفتند ای رسول خدا عاشورا روزی است که یهود و نصاری آن را بزرگ می‌دارند. پیامبر(صلى الله عليه وسلم) فرمود: سال بعد انشاء الله روز نهم را هم روزه می‌گیریم. ابن عباس گفت: قبل از آنکه روز نهم سال بعد بیاید پیامبر(صلى الله عليه وسلم) فوت کرد».
4- زیاد روزه گرفتن در ماه محرم
از ابوهریره روایت است که پیامبر(صلى الله عليه وسلم) فرمود: (أفضل الصیام بعد رمضان شهر الله المحرم، أفضل الصلاة بعد الفریضة صلاة اللیل)[5] «بهترین روزه بعد از ماه رمضان روزه ماه محرم و بهترین نماز بعد از نمازهای فرض نماز شب است».
5- اکثر روزهای ماه شعبان
ازعایشه روایت است: (ما رأیت رسول الله(صلى الله عليه وسلم) استکمل صیام شهر قط إلا شهر رمضان، و ما رأیته فی شهر أکثر منه صیاما فی شعبان)[6] «پیامبر(صلى الله عليه وسلم) را ندیدم که ماهی را کامل روزه بگیرد، مگر ماه رمضان و اورا ندیدم که در هیچ یک از ماهها به اندازه ماه شعبان روزه بگیرد».
6- روزهای دوشنبه و پنجشنبه
از اسامه بن زید روایت است: (إن نبی الله(صلى الله عليه وسلم) کان یصوم یوم الإثنین و الخمیس، و سئل عن ذلک فقال: إن أعمال العباد تعرض یوم الإثنین و الخمیس)[7] «پیامبر(صلى الله عليه وسلم) روز دوشنبه و پنجشنبه را روزه می‌گرفت. در این باره از او سؤال شد، فرمود: اعمال بندگان در این دو روز (پیش خدا) عرضه می‌شود».
7- سه روز از هر ماه
از عبدالله بن عمرو روایت است که پیامبر(صلى الله عليه وسلم) به من فرمود: (صم من کل شهر ثلاثة أیام فإن الحسنة بعشر أمثالها، و ذلک مثل صیام الدهر)[8] «از هر ماه سه روز را روزه بگیر، که هر کار خوب ده برابر پاداش دارد و این کار بمنزله روزه گرفتن یک سال است».
مستحب است این سه روز، سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه باشد:
از ابوذر روایت است که پیامبر(صلى الله عليه وسلم) فرمود: (یا أبا ذر، إذا صمت من الشهر ثلاثة أیم فصم ثلاث عشرة، و أربع عشرة، و خمس عشرة)[9] «ای ابوذر هرگاه سه روز از ماه را روزه گرفتی، روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بگیر».
8- یک روز در میان روزه گرفتن
از عبدالله بن عمرو روایت است که پیامبر(صلى الله عليه وسلم) فرمود: (أحب الصیام إلی الله صیام داود کان یصوم یوما و یفطر یوما)[10] «محبوب‌ترین روزه نزد خدا روزه داود است، که یک روز در میان روزه می‌گرفت».
9- نُه روز اول ذی‌الحجه
از هنیده بن خالد از همسرش از بعضی همسران پیامبر(صلى الله عليه وسلم) روایت است: (کان رسول الله(صلى الله عليه وسلم) یصوم تسع ذی الحجة، و یوم عاشوراء و ثلاثة أیام من کل شهر، و أول اثنین من الشهر و الخمیس)[11] «پیامبر(صلى الله عليه وسلم) نه روز ذی‌الحجه و روز عاشورا و سه روز هر ماه و اولین دوشنبه و پنج شنبه ماه را روزه می‌گرفت».
[fusion_sharing tagline=”دیگران را هم از این موضوع فقه آگاه سازید” tagline_color=”” title=”” link=”” description=”” pinterest_image=”https://almoflihun.com/wp-content/uploads/2015/02/فقه-قرآن-و-سنت.jpg” icons_boxed=”yes” icons_boxed_radius=”4px” box_colors=”#f76d21″ icon_colors=”#ffffff” tooltip_placement=”” backgroundcolor=”#ffffff” class=”” id=””][/fusion_sharing]
[1]) صحیح : [ص. د 2125]، م (1164/822/2)، ت (756/129/2)، د (2416/86/7)، جه (1716/547/1).
[2]) صحیح : [الإرواء 95]، م (1162/818/2).
[3]) متفق علیه : خ (1988/236/4)، م (1123/791/2)، د (2424/106/7).
[4]) صحیح : [ص. د 2136]، م (1134/797/2)، د (2428/110/7).
[5]) صحیح : [ص. د 2122]، م (1163/821/2)، د (2412/82/7)، نس (206/3)، ت (436/274/1).
[6]) متفق علیه : خ (1969/213/4)، م (1156 – 175/810/2)، د (2417/99/7).
[7]) صحیح : [ص. د 2128]، د (2419/100/7).
[8]) متفق علیه : خ (1976/220/4)، م (1159/812/2)، د (2410/79/7) در روایت ابوداود جمله وسطی وجود ندارد، نس (211/4).
[9]) صحیح : [ص. ج 7817]، ت (758/130/2)، نس (222/4).
[10]) متفق علیه : خ (1131/16/3)، م (1159 – 189/816/2)، نس (214/3)، د (2431/117/7)، جه (1712/546/1).
[11]) متفق علیه : خ (1990/238/4)، م (1137/799/2)، د (2420/102/7)، نس (220/4).
