بخاطر مخالفتهاي سياسي، وجود انحرافات عقيدوي وفكري وبدعتهاي ناشي از جهل وناداني ملت ومردم خود را تكفير نكنيم
يكي از هموطنان عزيز ما از شهر كابل سوال نموده:
یک سوال داشتم استاد اگر کسی یک مسلمان را بگوید که ای کافر است آيا گناه دارد ؟
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله أما بعد،،
مسلمان شرعا مكلف است كه در تكفير كردن اشخاص ويا گروها جدا محتاط باشد، زيرا تكفير كردن از خود شرائط وقواعد وضوابط دارد، ونمي توان اشخاص را بخاطر نظريات وافكار ونوشته هاي منحرف شان تكفير كرد، زيرا مي شود واحتمال دارد اشتباها نوشته باشد ويا به آن معتقد بوده وبعدا در افكار ونظريات خود را مراجعه كرده وبه اشتباه خود پي برده ودرين حالت شريعت بزبان رسول الله صلى الله عليه وسلم رهنمايي نموده :
” إنما الأعمال بالخوايتم”
انسان از روي آخرين اعمالش محاسبه مي شود، واز گناهان سابقه خود كه توبه كرده باشد معاف است.. وبالفرض اگر اين چنين نشده باشد بازهم نمي توان آنها را من حيث اشخاص تكفير کرد …اما در نقد ورد نظريات منحرفين بايد سعي وتلاش نمود وافكار ومفاهيم نادرست را بايد تصحيح ونشاندهي كرد ومردم تحذير نمود.
در صورتيكه بسياري از حقائق را در باره شان نمي دانيم بايد احتياط كنيم وفورا مهر تكفير را بالاي شان نمانيم واز تكفير منحيث يك حربه بد ضد مخالفين سياسي وفكري خود استفاده نكينم.
نيز انحرافات عقيدوي وفكري وبدعتهاي ناشي از جهل وبرداشتهاي غلط بايد سبب تكفير مسلمانان وهموطنان عزيز ما نشود.. علاج اين همه در تعليم وتربيه، وآگاهي دهي با شيوهاي درست است نه در تكفير كردن…اين شيوه نادرست وغلط وبيجا است كه بعض انسانهاي منسوب به دعوت كار خود را آسان ميسازند وبعوض حكمت وتدرج مردم را تكفير ميكنند كه اصلا مجال براي دعوت شان باقي نماند در حالي كه وظيفه دعوتگران تنها دعوت كردن وآگاهي دهي وپيام رساني ديني است نه بي صبري وتكفير كردن مردم.
وهمچنان متوجه باشيم كه تكفير كردن كار ساده نيست بلكه وظيفه خطرناک است حتى اشخاص وافراد تكفيري اكثرا انسانهاي هستند عقده مند، ودچار به امراض نفسي گوناگون ، وتكفير نمودن در نزد شان به اندازه نوشيدن يک گيلاس آب هم اهميت ندارد ودر صورت اختلاف نظر فورا ازين حربه وسلاح در مقابل مخالف خود كار ميگيرند..
وكسانيكه به ناداني وجهالت مرتكب اعمال مي شود كه موجب كفر وشرک است بايد اولا آنها فهمانده شوند وبالاي شان اقامه حجت گردد وفورا حكم كفر را بر آنها نكنيم بلكه براي شان گفته شود كه اعمالي را كه مرتكب مي شوند شرک وكفر است وانسان را در صورت اصرار كردن به شرک ويا كفر سوق ميدهد.
رسول الله صلى الله عليه وسلم در حديث صحيح بروايت امام بخاري فرموده است:
” إذا قال الرجل لأخيه ياكافر فقد باء بها أحدهما”
اگر كسي برادر مسلمان خود را كافر خطاب كند واو كافر نباشد يكي از اين دو كافر مي شود به اين معنى كه تكفير كننده خودش كافر مي شود..
كساني كه اقلا افكار ونظريات تكفيري دارند بايد بدانند در تكفير كردن اين نتائج مرتب مي شود:
- جدا شدن زن كسي كه تكفير شده زيرا به زن مسلمان جواز ندارد كه با شوهر كافر زندگي كند ونكاحش فورا فسخ مي شود.
- اولادهاي شخص تكفير شده بايد به اداره پدر غير مسلمان نباشند.
- در داخل قريه وشهر خود منحيث مسلمان بايد معامله نشود.
- بايد محاكمه قضائي شود تا اينكه بالايش اقامه حجت شود يا اينكه توبه كند ويا محكوم شود.
- در صورت وفات كردن غسل داده نشود، تكفين نشود، ودر قبرستاني مسلمانها دفن نگردد، واز ميراث محروم شود.
- براي ابد در آتش دوزح ميسوزد واز رحمت الله متعال طرد ميشود.
حالا دوستاني كه در تكفير كردن اشخاص عجله ميكنند بايد بدانند در صورتيكه مسلمان را تكفير كنند ومسلمان كافر نباشد حرف شان خود شان را به به كفر سوق ميدهد واين همه موارد بالاي خود شان تطبيق ميگردد ..ودر الفاظ وحرفهاي شان جدا محتاط باشند، الله متعال فرموده است:
“مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ”
هر آنچه را كه آنها مي گويند ومي نويسند در نامه اعمال شان نوشته می گردد.
